- ARBOR
- ARBORinter Numina Idololatrarum. Cuiusmodi cultum antiquissimum fuisse, arguit Iudaica superstitio, a Cananaeis veterib. hausta et ad gentes postmodum alias illata. Hinc Hoseae c. 4. v. 13. Super capita montium sacrificabant et super colles, accendebant thymiama, subtus quercum et populum et terebinthum, quia mana erat umbra eius. Et de quercu pariter Ezechiel, c. 6. v. 13. Cum fuerint interfecti vestri, in medio idolorum vestrorum, in circuitu ararum vestrarum, in omni colle excelso ---- subtus omne lignum nemorosum et subtus universam quercum frondosam, locum ubi accenderunt tura redolentia universis idolis suis. Initia tamen huius rei sancta fuerunt. Angelo enim Domini, seu potius ipsi Domino, offert sacrum sub quercu Gedeon, Iudic. c. 6. v. 19. Et Gen. c. 21. v. 33. Abraham plantabat arbores et praedicabat ibi. Postmodum vero usus abusu contaminatus est, uti vidimus, et insuper apud Ieremiam legere est c. 17, v. 2. Lege hinc divinâ vetitae sunt arbores plantari iuxta Altaria, Deuter. c. 16. v. 21. Non plantabis lucum et omnem arborem iuxta altare Domini Dei tui. Contra quam tamen Iudaei adeo turpiter insanierunt, ut etiam eversâ Republ. furorem hunc furere non desierint. Ita Iuvenalis capiendus Sat. 6. v. 543.Arcanam Iudaea tremens mendicat in aurem,Interpres legum Solymarum, et magna SacerdosArboris, ac summi fida internuntia caeli.Quem locum parum erudite vetus aliique Interpretes acceperunt. Tot enim Iudaica in eo sunt mysteria, quot fere verba, etc. De aliis gentibus, vide Plin. l. 12. v. 1. Tacitum German. Max. Tyrium, et hîc passim. Colebant vero unam saepe Arborem, qualis illa platanus Theocriti et quercus Druidarum. Ad quas hostias humanas, quae plerumque alienigenae, immolabant. Imo hodieque in Asiana Sarmatia, Arbores coli itidem apud alios penitioris Barbariae populos, pro comperto habetur, Freinshemius Not. ad Curtium l. 8. c. 9. Sed et Numina culta dedicatis Arboribus, quibus suspensa ornamenta omnium rerum, quae grata cuique credebat superstitio, notum: Sic Cereri sacra erat Laurus, uti habet Claudian. de Raptu Proserp. l. 3. v. 73.------ lucô dilectior omniLaurus, virgineos olim quae fronde pudicâUmbrabat thalamosEidem Quercus, ornata vittis, tabellis, sertis; apud Ovid. l. 8. Met. v. 742.------ Lucos ferrô temerare vetustos.Stabat in his ingens aenimosô robore quercusUna nemus: Vittae mediam, memoresque tabellae,Sertaque cingebant voti monumenta potentis.ut alia omittam. Vide C. Barthium ad Stat. l. 2. et 9. et hîc passim, inprimis in voce Excelsa, item Lucus, nec non Paeusata arbor ac Sacrivae Arbores; uti de Arborum primitiis, voce Primitiae. Adde quae de Veter. Tropaeis Tumulisque item de more recentes natos infantes, nominaque eorum Arboribus appendendi, inscribendique dicemus lemmate, Virgae Natalitiae; de alio Aegypti Regum priscorum, quandoque ignem quandoque Arborem aut redolentia unguenta maiestati conciliandae, super caput gestandi, nbi de Ungendi ritu; de alio Venatorum circa Arboris truncum se circumagendi, cum uros venantur, voce Zubron.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.